Ангийн багш
Нэгэн удаа багш шавь нартаа хандан, ангидаа байгаа бүх сурагчдын нэрсийг 2 хуудсан дээр жагсаагаад нэр бүрийн ард зай үлдээхийг хүсэв. Багши хүүхдүүдийг бие биенийхээ талаарх бодож явдаг хамгийн сайхан зүйлсийг нэр бүрийн ард бичих даалгаварыг өгчээ. Хичээлийн хамгийн сүүлийн цаг байсан тул хүүхэд бүр тайван гэгч нь өөр өөрсдийн ажлаа дуусгаад , багшид хураалгаж, гэртээ харьцгааж байлаа. Ингээд багш долоо хоногийн эцсээр хүүхэд тус бүрийн нэр дээр ангийнх нь хүүхэд , өөрийнх нь тухай юу гэж боддог болохыг жагсаан бичсэн цаасыг тараажээ. Анги аз жаргал, инээмсэглэл , баяр баясгалангаар дүүрэв. Хүн бүр л Энэ үнэхээр тийм гэж үү ? Миний зан бусдын талархлыг хүлээж явдаг юм гэж би хэзээ ч бодож байсангүй . Хүмүүс надад ийм сайхан ханддаг байх гэж яасан сайхан хэрэг вэ? Хэмээн ам амандаа шаагилдаж байлаа. Удалгүй энэ цаасны талаар дахиж хэн ч дурссангүй. Багш хүүхдүүдийг энэ талаар бие биетэйгээ ярилцсан эсэх , ээж аавдаа үзүүлсэн эсэхийг ч сонирхсонгүй. Харин энэ нь сэтгэлзүйн дасгал үр дүнгээ өгсөн нь илт байлаа. Сурагчид бие биедээ өмнөхөөсөө ч илүү сайхан хандаж , сэтгэл хангалуун байдаг болов. Хамт олны уур амьсгал ч маш сайнаар эргэжээ. Хожим тэд сургуулиа төгсөхөд , ангийнх нь нэг хүүхэд Вьетнамын дайнд явсан боловч эргэж ирэлгүй амь үрэгджээ. Баатарлаг гавъяа байгуулсан тэр сурагчийнхаа оршуулгын ёслолд ангийн багш нь оролцов. Сүм дотор найз нөхөд нь ч мөн хүрэлцэн ирсэн байлаа. Оршуулгын ёслолд оролцсон цэргүүдийн нэг нь багш дээр нь хүрэлцэн ирээд , Та Маркийн ангийн багш уу? гэж асуухад бүсгүй: Тиймээ хэмээн толгой дохилоо. Харин өнөө цэрэг : Марк таны тухай маш их ярьдаг байсан гэв. Ёслолын дараа маркийн ангийн хүүхдүүд бүгдээрээ энэ цаасан дээр Маркийн тухай юу гэж боддог талаараа бичсэн байгааг хараад танилаа. Маркийн ээж , багшид хандан: Бид танд маш их талархаж явдаг . Хүү мниь үүнийг үнэт эрдэнэ мэт хадгалж явсан байна шүү дээ гэж хэлэв. Маркийн ангийн хүүхдүүд бүгдээрэ энэ тухай ярилцаж эхэллээ. Шавь Чарли томоогүйхэн инээмсэглэж , Одоо хүртэл энэ цаас миний өрөөний хананд байнга өлгөөтэй байдаг юм гэхэд , Жоржийн эхнэр нь. Миний нөхөр энэ цаасыг бидний хуримын альбомонд эхний нүүрэнд нь хийгээрэй гэж байсан гэв. Гэтэл Мэрилин “ би өдрийн тэмдэглэлийн дэвтэртээ байнга хадгалдаг” гэхэд, Вики “халаасаа ухан түрийвчээ нээгээд , эмтэрч муудсан цаасыг ангийн хүүхдүүддээ үзүүлээд” Манай ангийн хүүхэд бүр үүнийг хадгалж явдаг гэж би бодож байна хэмээн ярихад багшийн сэтгэл хөдөлж , нулимс унагаж байлаа.
Нэгэн удаа багш шавь нартаа хандан, ангидаа байгаа бүх сурагчдын нэрсийг 2 хуудсан дээр жагсаагаад нэр бүрийн ард зай үлдээхийг хүсэв. Багши хүүхдүүдийг бие биенийхээ талаарх бодож явдаг хамгийн сайхан зүйлсийг нэр бүрийн ард бичих даалгаварыг өгчээ. Хичээлийн хамгийн сүүлийн цаг байсан тул хүүхэд бүр тайван гэгч нь өөр өөрсдийн ажлаа дуусгаад , багшид хураалгаж, гэртээ харьцгааж байлаа. Ингээд багш долоо хоногийн эцсээр хүүхэд тус бүрийн нэр дээр ангийнх нь хүүхэд , өөрийнх нь тухай юу гэж боддог болохыг жагсаан бичсэн цаасыг тараажээ. Анги аз жаргал, инээмсэглэл , баяр баясгалангаар дүүрэв. Хүн бүр л Энэ үнэхээр тийм гэж үү ? Миний зан бусдын талархлыг хүлээж явдаг юм гэж би хэзээ ч бодож байсангүй . Хүмүүс надад ийм сайхан ханддаг байх гэж яасан сайхан хэрэг вэ? Хэмээн ам амандаа шаагилдаж байлаа. Удалгүй энэ цаасны талаар дахиж хэн ч дурссангүй. Багш хүүхдүүдийг энэ талаар бие биетэйгээ ярилцсан эсэх , ээж аавдаа үзүүлсэн эсэхийг ч сонирхсонгүй. Харин энэ нь сэтгэлзүйн дасгал үр дүнгээ өгсөн нь илт байлаа. Сурагчид бие биедээ өмнөхөөсөө ч илүү сайхан хандаж , сэтгэл хангалуун байдаг болов. Хамт олны уур амьсгал ч маш сайнаар эргэжээ. Хожим тэд сургуулиа төгсөхөд , ангийнх нь нэг хүүхэд Вьетнамын дайнд явсан боловч эргэж ирэлгүй амь үрэгджээ. Баатарлаг гавъяа байгуулсан тэр сурагчийнхаа оршуулгын ёслолд ангийн багш нь оролцов. Сүм дотор найз нөхөд нь ч мөн хүрэлцэн ирсэн байлаа. Оршуулгын ёслолд оролцсон цэргүүдийн нэг нь багш дээр нь хүрэлцэн ирээд , Та Маркийн ангийн багш уу? гэж асуухад бүсгүй: Тиймээ хэмээн толгой дохилоо. Харин өнөө цэрэг : Марк таны тухай маш их ярьдаг байсан гэв. Ёслолын дараа маркийн ангийн хүүхдүүд бүгдээрээ энэ цаасан дээр Маркийн тухай юу гэж боддог талаараа бичсэн байгааг хараад танилаа. Маркийн ээж , багшид хандан: Бид танд маш их талархаж явдаг . Хүү мниь үүнийг үнэт эрдэнэ мэт хадгалж явсан байна шүү дээ гэж хэлэв. Маркийн ангийн хүүхдүүд бүгдээрэ энэ тухай ярилцаж эхэллээ. Шавь Чарли томоогүйхэн инээмсэглэж , Одоо хүртэл энэ цаас миний өрөөний хананд байнга өлгөөтэй байдаг юм гэхэд , Жоржийн эхнэр нь. Миний нөхөр энэ цаасыг бидний хуримын альбомонд эхний нүүрэнд нь хийгээрэй гэж байсан гэв. Гэтэл Мэрилин “ би өдрийн тэмдэглэлийн дэвтэртээ байнга хадгалдаг” гэхэд, Вики “халаасаа ухан түрийвчээ нээгээд , эмтэрч муудсан цаасыг ангийн хүүхдүүддээ үзүүлээд” Манай ангийн хүүхэд бүр үүнийг хадгалж явдаг гэж би бодож байна хэмээн ярихад багшийн сэтгэл хөдөлж , нулимс унагаж байлаа.
No comments:
Post a Comment