Нэгэн гэр бүл охиноо найз залуутай нь уулзаж учрахыг хориглодог байжээ. Гэр бүлийн уламжлалаа бодоод , охиноо ядуу хүнтэй амьдарвал насан туршдаа зовно гэж үздэг байв. Гэр бүлийн шахалт дарамтаас болж хайртай хос цаг үргэлж хоорондоо муудалцана. Охин найз залудаа дэндүү сайн боловч түүнээс цаг үргэлж Чи тэгээд надад хэр их хайртай вэ гэж асууна? Гэж асууна. Харин залуу үг дуу цөөтэй хүн тул охины уурыг тэр дор нь хүргэж орхино. Охин гэр бүлийнхээ дарамтаас болоод найз залуудаа цаг үргэлж уурладаг боловч найз залуу нь дуугүй л байдаг байлаа. Хоёр жилийн дараа залуу сургуулта төгсөж , гададад үргэлжлүүлэн сурамцахар болов. Явахаасаа өмнө тэр найз охинтойгоо уулзаад , “Би үг хэлэхдээ тийм сайн хүн биш л дээ. Гэхдээ миний мэдэж байгаа ганц зүйл бол би чамд хайртай. Хэрэв чи зөвшөөрвөл би үлдсэн амьдралаа чамтайгаа хамт өнгөрөөе. Мөн гэр бүлийн чинь төлөө би чадах бүхнээ хийнэ. Надтай гэрлээч” гэжээ.
Охин зөвшөөрч , залуу хэлсэн үгэндээ хүрэх нь тодорхой байсан тул охины гэр бүл тэдний гэрлэхийг зөвшөөрчээ. Ингээд залуу явахаасаа өмнө сүй тавилаа. Өдөр хоногууд ээлжилсээр ... Охин ажил хийж , залуу гадаадад үргэлжлүүлэн суралцсаар л байлаа. Тэд И-мэйл болон утсаар харилцах нь хэдийгээр хэцү байсан ч гэсэн тэд хайрынхаа төлөө тэмцсээр л байв. Нэг өдөр охин ажил руугаа явж байгаад машинд мөргүүлжээ. Охиныг ухаан ороход , хажууд нь ээж аав нь сууж байлаа. Тэр хүчтэй гэмтжээ. Ээжийнхээ уйлж байгааг хараад тайвшруулах гэсэн боловч амнаас нь дуу гарахгүй байсан бөгөөд охин хэлгүй болжээ. Эмч охины тархи гэмтснээс хэл ярианы төв нь ажиллахаа больсон гэлээ. Охины сэтгэлийг ээж аав нь тайвшруулсан ч гэсэн тэр сэтгэлээр их унажээ. Эмнэлэгт охин чимээгүй уйлсаар байв. Гэртэээ иртэл утасны дуудлагаас бусад бүх зүйл хэвийн байлаа. Утас дуугарах болгонд зүрх нь хүчтэй өвдөнө. Охин өөрт нь тохиолдсон явдлаа найз залуудаа мэдэгдэхийг огт хүсээгүй бөгөөд түүнд дарамт учруулахыг бодохгүй байлаа. Ингээд охин түүнд хүлээж чадахгүй болсон тухай захиа бичжээ. Утсаа ч авахаа болилоо... Харин найз залуу нь сая сая дуудлага ирүүлж , захидал бичсээр л .. Охины хийж чадах цорын ганц зүйл бол чимээгүй уйлдаг болсон байв. Тэр уйлсаар л... Ганц охиноо энэ бүхнийг мартаж , аз жаргалтай болох болов уу? гээд ээж аав нь нүүхээр болжээ. Шинэ орчинд очоод , охин дохионы хэл сурч , шинэ амьдралаа эхэлж гэнэ. Охин өөртөө өнөө залууг мартах ёстой гэж өдөр бүр хэлнэ. Нэг өдөр түүний найз нь ирж , өнөө залууг буцаад ирсэн болохыг дуулгав. Харин охин найзаасаа түүнд өөрийнхөө тухай ярихгүй байхыг гуйсан бөгөөд залуугийн тухай өөр сураг ажиг сонсогдсонгүй. Нэг жилийн дараа найз нь өнөө залуугийн хуримын урилгатай дугтуй авчирч өгөв. Охин сандарч , захиаг нээтэл, өөрийнх нь нэрийг бичсэн байлаа. Юу болоод байгааг найзаасаа асуухаар эргэтэл , өмнө нь найз залуу нь зогсож байв. Тэрээр дохионы хэлээр , Би энэ дохионы хэлийг сурах гэж нэг жил боллоо. Би амлаж байснаа мартаагүй гэдгийг хэлэх гэсэн юм. Чиний дуу хоолой болохыг минь зөвшөөрнө үү
“Би чамд хайртай” гэж хэлээд залу хуримын бөгжөө охины хуруунд зүүж өгөв.
No comments:
Post a Comment